ارتقای همکاران 

ارتقای کارمند به معنای صعود یک کارمند به درجات بالاتر است. این شامل افزایش حقوق، موقعیت، مسئولیت ها، موقعیت و مزایا است. این جنبه از شغل بیشترین انگیزه را برای کارمندان دارد(پاداش نهایی برای فداکاری و وفاداری یک کارمند نسبت به یک سازمان). در تئوری، ارتقاء مستلزم کار و تلاش بیشتر در یک شغل است. بر اساس سیاست‌های سازمانی، این تصمیمات مبتنی بر ارتقاء در جنبه های مختلف اتخاذ می شود. اینها می‌تواند طول خدمت، تجربه، سابقه کار، عملکرد و غیره باشد.

انواع ارتقا شغلی در مرکز 

• ارتقا افقی :

ارتقا افقی کارمند حالتی است که وظایف کارمند ثابت می‌ماند. معمولاً افزایش دستمزد یا افزایش مزایا وجود دارد، اما مسئولیت‌های اضافی تعیین نمی‌شود. عنوان شغل ممکن است برای نشان دادن ارتقا تغییر کند. این ترفیع به دلیل افزایش مهارتها و شایستگی ها در همان حوزه شغلی تخصیص می یابد . به عنوان مثال : کمک کارشناس آموزش  به کارشناس آموزش و کارشناس آموزش به کارشناس ارشد آموزش ترفیع می یابند. سنجش اینکه چه زمانی ترفیع قابل اجراست نظر مدیر مستقیم پرسنل و سنجش کارایی مستمر وی در طول یک بازه زمانی است . در بدترین شرایط ترفیع بر اساس چدول زیر و متناسب با مقدار سابقه فرد در این  مرکز اتفاق می افتد . سوابق قبلی فرد در محل کار قبلی / مدرک تحصیلی بالا تر از مدرک پایه / گذراندن دوره های آموزشی مرتبط با مشورت مرکز می تواند این ترفیع را تسریع کند . 

• ارتقا عمودی :

ترفیع عمودی با تغییر در وظایف اتفاق می‌افتد. کارمندانی که مهارتی را به دست می‌آورند یا بهبود می‌بخشند، اغلب با این نوع ترفیع پاداش می‌گیرند. عنوان شغلی و دستمزد افزایش می‌یابد، مانند ترفیع افقی، اما مسئولیت‌ها نیز افزایش می‌یابد. یک ترفیع عمودی متداول، انتقال یکی از کارکنان به تیم مدیریت است. افزایش شایستگی  ها و توانایی های فرد در سطوح بالا تر شغلی مانند تصمیم گیری ، تصمیم سازی ، مدیریت تیم یا گروه کاری و… منجر به ارتقاء عمودی می شود . ارتقاء عمودی بر اساس نظر مدیر مستقیم و دستیابی به شایستگی های شغل جدید در سطح جدید است . میزان افزایش حقوق و مزایای فرد در این حالت بسیار بیشتر از ارتقاء افقی است .